Word je gelukkig van een overstap naar het onderwijs? En wat komt er allemaal bij kijken? In een aantal afleveringen van de podcast Zin in Lesgeven komen antwoorden voorbij op deze en andere vragen. Elke aflevering biedt ervaringsverhalen en informatie.
Na een dik half jaar lesgeven krijg ik langzamerhand wat routine. Niet dat mijn klassen altijd braaf doen wat ik vraag – dat echt nog niet, maar toch. Ik krijg meer overzicht tijdens de les en kan mezelf beter bijsturen dan voorheen. Het dubben over of ik niet te slap of juist te streng was, of ik de stof nou wel echt goed hebt uitgelegd en of ik die ene leerling wel genoeg aandacht heb gegeven: dat blijft. Maar door mijn groeiende theoretische rugzak en het maken van veel ‘vlieguren’ in de praktijk, kan ik inmiddels nuchterder naar mezelf kijken.
Hoewel ik nog maar sinds augustus 2021 in het onderwijs werk, heb ik toch al verschillende scholen vanbinnen gezien. Door uitzendwerk kreeg ik namelijk de kans om op verschillende plekken aan de slag te gaan.
Op de school waar ik nu werk ben ik het zij-instroomtraject gaan doen; hier zal ik voorlopig blijven. Ik heb het hier prima naar mijn zin, omdat ik door de uitzendervaring merk dat ik op mijn plek ben op deze school.
Onlangs moest ik tentamen doen voor mijn eerstegraadsopleiding. In een sporthal, in toets-opstelling, met honderden andere studenten; dat was voor mij al een half leven geleden.
Nu het schooljaar alweer ruim drie maanden aan de gang is merk ik dat de docenten en leerlingen in een heel andere fase zitten dan in september. Was de sfeer toen vrolijk, zonnig en vol energie – dat is nu in december een beetje anders.
‘Als je ooit in het onderwijs terechtkomt, kom je er nooit meer uit,’ grapte een goede vriend van mij (die tevens leraar economie is) ongeveer een jaar geleden. Nu is het oktober 2021 en heb ik een parttime baan in het onderwijs als leraar Engels. Daarnaast studeer ik nog om mijn bevoegdheid te halen. Hoe het zo snel heeft kunnen gaan?
Na een uitgebreid oriëntatietraject was het dan ineens zover: ik ging voor de klas. Eigenlijk zou ik eind augustus beginnen als ‘mevrouw Bolhuis van Nederlands’, tegelijkertijd met de start van mijn opleiding als zij-instromer. Maar mijn nieuwe school kon me ook begin juni al goed gebruiken. Het idee was even slikken, maar tegelijkertijd: was het niet een fijn idee om de school, de collega’s en de kinderen alvast te leren kennen, voor het nieuwe schooljaar los zou barsten?